DESIDERATAE IAMBI
Iambis scriptum

Amor tu dulcis mi atque cor, te amo profunde et diligo
enim est tu cycna, splendor mi, puella pulchra et docta tam.
Habes, amica sponsaque, cutem nivem quam candidam;
tibi est in oculis color qui stat in profundo maris   
dum sol aquam fodit parum ferens ei tonum arboris.
Amor supremus est mihi sed semper purus non satis
et sensus sæpe gignit mi bono sapore clam malum:
erotos fructus quo licet tacere quam vocem dare.  

DESIDERATAE DE PASSIONE
Epistula

Desiderata, mi amor, tibi pulchrae scripsi ego amicae istam epistulam de sensu coquentis Erotos quem nitide percepimus iacentes simul perditi in anhelito magno. Quid est amor tandem? Quid vere? Istae quaestiones fuerunt mihi annos sine responso, sine firmitate. Sed rogitabam aequaliter ex omnibus amicis et notis sponsam habentibus, quibus sine tremore fuerit obligatio sciendi, ullo cum claro verbo. Quin numquam vos nescibatis? Idiotae! Hypocritae, si amorem senseritis vere et non modo corpore, verba plurima vobis essent! Nihil mihi alienum, nihil dissimile amicitiae: amor est amicitia extrema. Aeternus esse potest si tantum et mentibus non corporibus modo amamus; nam vos, tempore decurso, pathon plane perdiditis et iura diruxitis amoris.
Amo te, diligo profunditer et radicaliter, volo omnia bona; non copulavi corpore tuo, sed mente maxima parte.
Amo te, diligo tuam morem, tuos usus tua ciba, tuos capillos, tuas vestes.
Amo te, diligo tuas scientias, tua verba, tuam pulcherrimam vocem.
Amo te aeterniter.

DESIDERATAE MEAE DE EA
Epistula

Alexius Desideratae Elissae suae puellae S.D
 meum totum, mea spheniscula pulchra et amabilis, tibi mitto omnia bona auguria et nobis ut perpetuo una simus.
 Amor, amor qui annos annosque fefellit ruinose, nunc tibi laudes texto quoniam, ut magnum praemium, recurans omnia mala haec nunc Desideratam mihi dedisti; puella cui in aeonibus alteris mille expectabam si fas mihi vivendi illos dies sint.
 Desideratula puellula mea, etiamsi plerumque tempor terrae, planities montesque nos intersunt proxima mihi te esse ego sentio dulcissime beneque manibus me tangere videtur. Es pulcherrima cycna alba quae mox pueros, pullulos, habebit et amore crescet. Numquam cycnus mas te fugabit, velociter volans, quod in aeterno amore cecidit.
Pretiosissima es, noli te depretiare, quoniam aliter ne liceat quidem plirimis puellis (prope omnibus) existentia ob pudore. Nam es vera sinceraque, intelligens et docta, dulcis amoreque plena, insolita et rara, pulcherrima candidaque; ullus tibi vanus terror verborum. Te amo, te diligo et modo te capiere cupiebam. Es meus unus amor dignus.

Quattuordecima lux Decembris MMXIV

DESIDERATAE MEAE DE FIDE
Epistula

Alexius Desideratae Elissae suae puellae S.D
 Puella dulcis, amabilis nympha dilecta, lux oculorum meorum: amica et comes sedula. Amor pulcherrimus et aeternus, causa meae laetitiae; optime valere tibi opto quoniam tantum sic et ego valeam.
 Die vigintiocto Novembris ipso anno ad te veni amore latus et, sine veritate ut illic tu sis, milia et milia plurima percucurri velociter modo credens in verba tua melis. Bene enim diximus locum et horam diei quibus ad nos venimus et ita dum in schola tu est mihi erat expectandum modo tempus, de mane usque ad primam post meridium. Caligo omnia tenebat secum et lacteus horizon mihi bucolicorum carminum visus est, solum totale eram et sicut in margine voraginis me faciebam. Verbum magnum erat dicendum, nam suavium primum vitae dederim mox, transiverim limitem in quo semper dolebam; sed tacebam plane aspicens illum candorem. Qui mihi dicere potebat utrum fuerit apertus an clausus puteus ubi me parabam cadere? Fidem modo maximam tibi dedi ergo non magna cura mihi. Et bene feci, mea Desiderata amabilis, tu advenisti, laeta et mota cecidisti in mea brachia et suavium egomet primum tibi dedi. Inde basia centum et altera mille, subrisi et laetitia tamen non laetitia sine mente sed conscia et sciens de malo circa nos (nam nihil deteriore quam laetitia caeca). Tandem puteus erat apertus et non apud replenum aqua sed stabam splendore illum. Te diligo maxime amando.

Prima lux Decembris  MMXIV 

EPICEDION ANONYMUM

Hexametris scriptum

Naso rubro infirmos in nosocomio delecto.
Ille mei aetatis dixit cecidisse in amore,
ego illa die clausa domi flens perdidi humorem.
Namque fere mensis vitae et unus ei plenus
non erat. Istum mecum nequii sic ego ferre.
Aeterniter amabo illum, morti ulla potestas.